you can find this page online at www.marijeverbeeck.nl/index.html
skip to content

beeldgedicht

APRIL

hij wimpert haar wangen en
steels komt zijn hand
speels, langs haar benen
steeds hoger steeds dieper
ze drijft hem wat terug
maar het klimmende bloed
stijgt mee in haar blos
honderdduizend haarwortels
in brand



Nieuwsgedicht

Bij de World Pressfoto van de baby die onder prikkeldraad wordt doorgegeven.



Anoniem

Je kotst bijna van angst.
zijn hoofdje is warm, hij huilt, heeft een poepbroek
latexhanden pakken hem aan
behoedzaam
de scheermessen vermijdend,
maar toch zo rakelings
dat je het voelt in je kloten.

Weet je nog wie je was?
Was je die tuinman van geurende rozen?
Wiskundige of advocaat
verpleger op intensive care
chemicus of kunstenaar
danser of berekenaar
metaaldraaier of tandarts
onderwijzer, journalist,
it-er, handelaar of antiquair,
fietsenmaker,
fietskoerier?

Kwam jij alleen op aarde om
op dit moment
op deze plaats
je kleine jongen door te geven?

Laat er dan een woning zijn
nog zo klein
laat er en een school zijn
hoe bescheiden ook, voor hem
die kwam uit pure vreugde.



Grafschrift in distichonvorm

Hier ligt Marij Verbeeck
of iets wat er op leek.





Een clerihew over een BN'er:

Sting
het is zo’n lekker ding
denk ik stiekem als ‘k hem hoor
met die stem, een beetje schor.




Marije groet 's avonds de dingen

Dag rode wijn
dag donkere herfstnacht
dag Zweedse detectiveserie
met de koude wateren en dood dood dood
dag Valdispert
en nog maar een
dag paarsfluwelen gesloten gordijn
dag zwaard van Damocles op het nachtkastje
dag lief vriendinnetje op de baar
dag stofnesten onder het bed
mollige wolk waar mijn droom
op drijft in de nacht.




Portretgedicht n.a.v. foto

Binnenstebuiten

Meine Mendels: stoere zeeman,
eet graag lever met veel uien
zijn klompen dragen het mooie nummer 30 ½
hij heeft warme handen, sterke witte tanden
ogen zo blauw als de Idzegeaster Poel
en hij komt niets tekort
vrouwen houden
van zijn geur.

Laat in de herfst zet hij
zijn pake’s tafel in de was
langzaam, strelend, laag op laag,
het oude hout, verzadigd, bijna
zwart van het patine
zo koud als nu, zo ver terug
droeg pake het onvergetelijke nummer 34971

heel even jaagt een warmte langs zijn rug.





Not readymade

Popcorn!
Bes boven bes,
Bijzonder brood,
Sandwich special,
The art of pasta,
Minibijbel bakken,
Onze receptuur voor confituur,
Het huis van de hazelnoot,
De smaken van Spanje,
Kweepeer, mispel en vijg,
Hart, lever, niertjes en de rest,
Het insectenkookboek,
Fondantdieren,
Kalf,

Cupcakes voor elke dag,
Whoopies voor elke dag,
Ondeugende taarten,
Stoere taarten,
Een jaar vol taart

Hoe word ik een goddelijke huisvrouw?
Koken met Trapistenbier
Koken con amore
Vegetables that sparkle the conversation,
Voorgerechten en tussendoortjes,
Slow cooking Vlees,
Vijftig tinten kip,
Dippen en smeren,
l’amour des moules,
IJspret.

Puur eten dat je gelukkig maakt,
Oranje toetjes,

Killerbody dieet.




ECHTE VROUWEN

kersenvlaai
vlaamse wafels
met slagroom
pruttelsoep
suddervlees
stijve gele pudding

lippenstift, oorbellen, bloemetjesjurk
bloemenwater in hun hals
daaronder een spleet:
de Ru Damoer
daarin kan de gouden ketting
heel lang klem blijven zitten
maar dat voelen ze niet

ze roken
ze lachen keihard met tranen
ze zeggen vaak: ochärm,
vooral als er een inverwaachting is
en ’s winters hebben ze
kai heng of kai pu of kai naas
soms zijn ze chagreinig

en ze kunnen heel boos worden
(uit Paradijs)





AFSCHEID

Toen ik zes werd
kreeg ik van mijn opa
een rode vulpen
met een zilveren dop.

Andere kinderen moeten elk jaar een nieuwe,
en met een etui vol vulpennen,
balpennen, potloden, stiften
willen ze nog mijn ene pen lenen
wat ik nooit doe
want een vulpen gaat naar je hand staan.

Zes jaar later breekt mijn pen
zonder enige waarschuwing
finaal doormidden.
(uit Paradijs)





SCHOON

Lijnen als slingers
als witte vlaggen in
regenboogkleuren
omhoog via flatgebouwen
omlaag langs strenge gevels
lijnen als slingers
in volle wind
op zonnige dagen
of dwars door de mist
over binnenplaatsen
in de ene tuin en in de volgende
langs verduisterde ramen
voorbij blinde muren
onder afdakjes
langs grof vuil
en waakhonden
in een klein hoekje zon
vlak voor de bui
pure liefdeslijnen
ondanks alles
altijd en overal.





VOOR F.

pikzwarte kruissteekjes gaan rond
in het blauw en voor eeuwig
vrij de vleugels in het web
ochtendoase op dakterras
pas op de plaats
genoeg water in je plantenbak
voor weer een dag van vijfendertig graden
geen wolk
klimop omhelst de slinger
Tibetaanse vlaggetjes en kust
verdwijnende rafels

en nu de zon zakt
sperzieboontjes, knoflook en zout,
olijfolie glimt op je wit porselein
en geluk gloort rusteloos
in de vingertoppen van de levensboom
niemand ziet de vliegende schotel
en er zijn woorden voor
je ogen verzadigd van toekomst
een bij landt op een Tibetaans vlaggetje
herinneringen wapperen langzaam droog
het is stil in de stad





GEWOON

Je tuin hangt weer vol rozenbottels, liefste
en je zoekt geen ruzie,
je zoekt mij
ik mag zomaar een wens doen
een moeilijke opdracht voor een amateur
dus ik weet het nog niet
ik was ook al grijs voor ik wist
dat het heel goed is om een gedicht te schrijven
naar rozenbottels te kijken
en gewoon een beetje sukkelig,
tussen de bedrijven door,
lief te hebben.





VLIELAND

Het lege zand
rust op het lege strand
en de gedweeë zee
ze sleept
van eb naar vloed naar eb
en al die leegte, al die lucht
zo vrij van schuld en los
van alles

Hier ben je nu
onder een wijde koepel
van horizon tot horizon
vervuld van leegte
zuiver wit licht
tot in je botten
met lichte stap en diepe adem
en een hart net zo vrij
als anders.


back to top